وقتى شما بارها و بارها پوكر بازى كنيد چه اتفاقى براى مغزتان مى افتد؟ آيا شما بی بی و آس را در خواب خود ميبينيد؟ آيا شما باهوش تر مى شويد؟ آيا عملكرد شيميايى مغز شما تغيير مى كند؟
چگونه بازى پوكر مغز شما را به سمت عملكرد بهتر ارتقا مى دهد
جواب اين سؤال ها را مى دهد. آخرين چيزى كه دكتر استفان هنگام انجام عمل هاى جراحى خود به آن فكر مى كرد، بازى پوكر بود. ولى پس از يك اتفاقى كه طى آن گردن او مصدوم شد، تغييرى در روند زندگى او به وجود آمد. دكتر براى فرار از وضعيت موجود خود، شروع به كار با هيپنوتيزم مشهور انگليسى پل مك كارا، و برنامه نويس عصبى زبانى ( NLP) ريچارد بندلر كرد. سپس فردى به نام كريس مورمن با دكتر استفان آشنا مى شود، مورمن كه بازيكن پوكر بود از او تقاضاى همكارى مى كند براى بهتر بازى كردن در پوكر چون او دچار اشتباهاتى هنگام بازى مى شد وگاها دچار فراموشى هم مى شد. مورمن مى گويد: دكتر استفان ابزارهايى را براى اين كار به من توصيه كرد كه خيلى بيشتر از قبل توانستم در بازى تمركز كنم در نتيجه شانس من براى برد در مسابقات به حداكثر خود رسيد. بعد از آن دكتر استفان بابازيكنان حرفه اى بسيارى نيز كار كرد و با Pokerstars Team Pro Igor Kurganov همكارى هايى كرد. دكتر تجربيات خود را در اولين كتاب خود با موضوع :Poker Genius: The mind Secrets Of Champions نوشت. در كتابش به اين موضوعات پرداخته است؛ آيا بازيكنان پوكر هر بار كه بازى مى كنند، هوشمندتر مى شوند؟ دكتر استفان سيمپسون مى گويد: “وقتى فعاليتى را انجام مى دهيد ، مسيرهاى عصبى جديد ايجاد مى شوند”. فيبرهاى عصبى توسط غلاف ميلين ضخيم تر مى شود. و هر چه اين غلاف ضخيمتر شود، سريع تر برق را هدايت مى كند در نتيجه ميلين بيشترى ايجاد مى شود. بنابر اين هر چه پوكر بيشترى بازى كنيم، ميلين بيشترى ايجاد مى شود. دكتر سمپسون مى گويد: وقتى ما زمان زيادى را با استفاده از تعداد كمى از مسيرهاى عصبى مى گذرانيم، سلول هاى مغز توانايى تبديل شدن از يك عملكرد به عملكرد ديگر را دارند. سلول هاى اضافى مغزى از ساير مناطق عملكردى به اين مسيرها جذب مى شوند. بنابر اين مغز از بدو تولد ثابت نيست، و مى تواند طبق دانش و درك ما از اطلاعات وتجربيات تغيير كند. و ما اين فرآيند را نوروپلاستيك مى ناميم.
در بازی پوکر چطور می توان از این مساله بهره برد؟
از دكتر سيمپسون خواسته شد كه برخى از مهارتها وتخصص هايى كه در مراجعين خود به طور منظم مى بيند را شرح دهد. دكتر مى گويد: بازيكنان پوكر كه به ديدن من مى آيند، بسيار سخت در بازى خود كار مى كنند. آن ها بسيار متعهد هستند و من نگران اين مسأله هستم كه آنها وقت زيادى را براى پوكر اختصاص دهند طورى كه به جنبه هاى ديگر زندگيشان آسيبى وارد شود.دكتر با استفاده از اين آموزه ها در مورد مغز به بازيكنان پوكر آموزش داد كه چگونه احساسات خود را كنترل كنند، و چگونه از نوسانات عاطفى بزرگ از سرخوردگى گرفته تا نااميدى كه مى تواند در طول يك دست بازى اتفاق بيوفتد، دورى كنند. و هر چى به اين حالت ذهن نزديك شوند، توانايى دسترسى به منابع ذهنى و جسمى خود افزايش مى يابد در نتيجه از بازى پوكر خود بهره بيشترى مى برند و نتايج بهترى به دست مى آورند.
